ठूलो सोच अफिसेली भनाइ

भाई, सिंढीमा नबस्नु
हजार मानिसहरुले टेकेर गएका छन् यहाँ
त नि, जुत्ताहरुको मैलो हुनछ   !
बाबु, यस्तो भुइंमा पनि नबस
कपडा बिग्रेला फेरि
शरीर चिलाउला
भो , भैगो ! नबस ।

मेरो आइडि

bsdc.bd@gmail.com
Biraj12345
https://preamkatha.blogspot.com/

नयाँ यात्रा नयाँ गोरेटो

जिन्दगी दुख, सुख, हाँसो, आँसु
ले गासिएको थुंगा हो | मन मा
हरेक समय एककिसिम को आंधी
चलिरहेको हुन्छ नराम्रो लाई
चिरेर राम्रो लाई आत्मा साथ गर्दै अगाडी
बढ्नु नै जिन्दगी हो || पेसा ले सेफ म फुर्सद को
समय कलम संग भवना साट्न मन पराउछु|अझ भनु
कम्प्युटरको माउस र किबोर्ड संग खेल्न मन पराउछु
|लेख्ने प्रयास जारी छ यहाँ हरु को सुझाब र
हौसला पाउने आशा को साथ यो नया
गोरेटोको सुरुवात गरेको छु ||

i d

https://preamkatha.blogspot.com/

त्यो भालेको डाकाले

म सधै बिहानिको सुर्यको किरन संगै उठ्ने गर्थे । त्यो दिन म अलि छिटै उठ्नु पर्यो । मलाइ धेरै रिस पनि उठिरहेको थियो । किनकी म तेतिखेर मीठो निदरिमा थिए । सपनिमा मेरि मायालु थिइन उनी सङै खेलिरहेको थिए । तेत्तिकै मा भाले बासिदियो म झसगं भए । देखिरहेको सपना अपुरो भयो । म फेरि तेहि सपना देख्न निदाउन खोजे तर निद आउदै आएन । कोठाभरी छर्लङ्ग घाम लागेको थियो । आगन भरी बच्चा बच्ची खेली रहेका थिय । उता आमा भन्दै हुनुहुन्थ्यो बाबु उठ अब चिया पिउन Time भयो । तर मेरो ध्यान कतिखेर रात पर्छ र म तेहि सपना देखुँला भन्ने तिर नै गएको थियो । त केगर्नु कति रात गए कति दिन गए  सपना पूरा कहिले भएन  ।।।

म  दिन भरी छट पटिए रात भरि छटपटिए तर

यहाँ यस्तै रहेछ साथी मनको रहर र सपना बास एउटा आँखाको झलक मात्र हुने रहेछ ।
Biraj dc BS

meropremkatha.blogeost.com

bsdc.bd@gmail.com

कुनै दिन आफ्नो पनि पराइ बन्नेछ ।

समय समय नै हुदोरहेछ , जसरी पराई पराइ नै हुन्छ । माया या आश देखाउछन जिन्दगिमा अन्तिममा खाली छोडेर जान्छन यो मन भित्र आगोको ज्वाला सल्काएर । माया लगाइ छोड्न सजिलो हुन्छ , तर माया निभाउन तेति नै कठिन हुदो रहेछ ।तिम्रो जिबनमा पनि सायद यस्तै घटना घट्ने छ किनकी इस्वर सबैको बराबर हुन्छन ।

मनको बेथा प्रेम कथा

जिन्दगिमा जीवन साथी चुन्दा चुन्दै मेरो जिन्दगिमा पनि तिमी आएकी थियौ तर आज एक्लै छु म । खै कसरी सुरु गरु यी ब्यर्थहिन मनका सब्दहरु जहाँकी सुनिदिने यो मन बाहेक कोहि नभए पछि ।शुभकामना छ है तिमिलाइ .......( तिम्रो ओठमा हाँसो नै हाँसो भए पनि
मेरा नयनहरु रुझेकै छन ।
तिमीले आफ्नो पाइला अर्कैको अंगालोमा
परिणत गरेपछी
म....... आफु मरुभूमिमा अनुवाद भएको छु ,
अनी........ आँधीहुरिको बेगले हरियालीलाइ
पत्झडसरी (पात झरे सरि ) बनाए झै
म पनि तिम्रो अभावमा
ओइलिएको पत्झड झै बनेको छु /
जब तिमी .... नै अर्काको अंगालोमा परिरन्थेउ म बिचरा आशुको भेलमा डुब्नु बाहेक केही थियन ।
तर अनर्थ गरे मैले
आफ्नै मनको चुल्होमा फेरी आगो
सल्काउने प्रयास गरेर
त्यसैले त प्रिय............,
म आगोको ज्वाला बनेर सल्की रहेछु
पल.... पल,हर पल /
भूल रहेछ मेरो ,
चोखो माया दिए तिमीलाई
मेरो निरीहतासँग खेलवाड भयो यसरी
त्यसैले त आज.... म,

मुना मदन झै छट्पटिए पागलसरी हिडिरहेको छु ।.............,
सफलतामा पुग्न कसरी सम्भव रहेछ र हाम्रो प्रेमको ?
जब कि ...... तिम्रो पाइला सुखको
दोबाटोमा
हिंड्न खोजेपछी ?
सपना कसरी साकार हुने रहेछ र ?
जब .... तिमीले इन्द्रेणी सपना अङालेपछी /
म काडा माथि हिंडे पनि
तिम्रा पाइलाहरु सुकोमल मखमलीमा
हिडिरहुन
म पत्झडको बिरानीमा हराए पनि
तिमी बसन्तको सुगन्धमा रमी रहनु उहीँ तिम्रो हुन नसकेको तिमिलाइ माया गर्ने biraj dc( bs)